Eerste braif aan Tessalonikers 01
01Aan gemainte van Tessalonikers, dij bie God de Voader en bie de Heer Jezus Christus heurt.
Paulus, Silvanus en Timoteüs wènsen joe genoade en vree tou.
02Wie daanken God altied veur joe altmoal as wie aan joe denken in ons beden.
03Aalgedureg herinner we ja God, ons Voader, der aan hou doadkrachteg joen geleuf is, houveul joen laifde verzet en hou toai ie t volholden ons Heer Jezus Christus te verwachten.
04Wie waiten ja, bruiers en zusters dij God laif het, dat God zien keus op joe valen luit;
05dat ie ons evengelie nait allenneg aanheurd hebben, mor dat joe t ook wat doan het, dat de hillege Gaist ter achter zat, en dat joe t roem en braid onder zien beslag kreeg. Zo wait ie van joen kaant hou of wie, dou we bie joe wazzen, ons veur joe inzet hebben.
06Dou ie ons bosschop aannomen haren en joe - al zat ie ook nog zo in kniep - opfleuren loaten haren deur de hillege Gaist, heb ie joe den ook spaigeld aan ons en aan ons Heer.
07Zo konden ale geleuvegen in Macedonië en Achaje n veurbeeld aan joe nemen.
08Bie joe vandoan is de Heer zien bosschop ja oetbezuund. En nait allenneg in Macedonië en Achaje, nee, overaal is joen vertraauw op God deurdrongen. Zodounde huif wie doar niks meer over te zeggen,
09omreden mensken begunnen der zulm over hou of wie bie joe inhoald binnen. Ze vertellen hou of ie joe van ofgoden ofkeerd hebben noar God tou, om nou n God te dainen dij leeft en dij echt is,
10 en om der noar oet te kieken dat zien Zeun oet hemel weeromkomt, dij hai tou dood oet opwekt het: Jezus, dij ons woart tegen straf dij op komst is.
|